Nieuwsjaar 2011
Renners in mineur na Boogie-debacle
Een asgrauwe dag heeft alleen door Checco nog een zilveren randje gekregen. De vierde editie van Boogie's Extreme is voor de renners van wielerclub 7Bar uitgelopen op een debacle.
De ellende begon al voor er één meter van de toertocht door Zuid-Limburg en Wallonie gefietst was. Jordy Boschman (Cofi) moest zijn etappe noodgedwongen inkorten tot 100 kilometer, herstellende van de griep. Na 17 kilometer koers gaf Marlies Eulink-Boschman (Il Biondo) er een passend vervolg aan. Met maagklachten staakte ze de voorgenomen 100 kilometertocht.
Jacco van Diepen (Diepo), Gerrit Wolf (Poppe), Erwin Boschman (Checco) en Gerben Eijlander (Fausto) moesten de dag glans geven. Mede door het (te) warme weer - 's middags werd het bijna 30 graden - viel het plan grotendeels in duigen. De staalkabels van Diepo liepen vast op de Loorberg, waarop hij rechtstreeks koers zette naar Valkenburg. In zijn kielzog Fausto. Ook gesloopt door het weer en de weinige trainingskilometers. Na 140 kilometer passeerden ze de finish. Fausto fietsend, Diepo lopend.
Checco en Poppe gingen de heuvels uit de finale van de Amstel Gold Race wel over. Waar Poppe zich meer naast dan op de fiets bevond, stoof Checco als herboren naar boven. Gesterkt door de trainingskilometers op de Mont Ventoux.
Vijf renners keken na de finish met pils in de hand ontgoocheld over de Cauberg. Checco zag het grijnzend aan.
Eerste Aringa's Classic prooi voor Cofi
De eerste Aringa’s Classic heeft woensdag 20 juli de gedroomde finale gekregen. De drie overgebleven kandidaten voor het eindklassement vochten het uit in de laatste honderden meters. Cofi bleek de slimste.
Met Aringa’s Classic krijgt ‘zilvermeeuw’ Bertus van Beek net als Michael Boogerd en Steven Rooks zijn eigen wielerklassieker. Met het verschil dat Van Beek alias Bertoli zich nog steeds ín het peloton bevindt. Een rol van betekenis kan de sluwe vos in ‘zijn’ 70 kilometer lange avondetappe echter niet spelen.
Op de eerste col van de dag, de Knobbel, lijkt Bertoli juist een gevaarlijke outsider. De gebroeders Erwin (Checco) en Jordy (Cofi) Boschman zeulen aan kop van het peloton als Bertoli demarreert. Het bal wordt pas echt geopend wanneer Olger Koopman (Okkie) er een klap op geeft. Hij schudt aan de boom en ziet na een paar meter dat er al niets meer aanhangt.
Toch gaan de 20 punten die op de top van de Knobbel te verdienen zijn naar Herbert Bleijenburg (l’Ugello). De stoemper van Van Werven dendert in de laatste meters voorbij Okkie. Achter het duo sleurt Cofi zich naar de derde plaats. In de bus worstelen Checco, Jacco van Diepen (Diepo) en Erwin Lans (Lanser) zich naar het hoogste punt van de gemeente Elburg.
Na een hergroepering in de Dellen zet het peloton koers richting de tweede klim van de dag, de Hondekop. Een scherprechter in iedere eendagswedstrijd van betekenis. L’Ugello wil een voorschot nemen op de eindzege door voor de klim weg te springen uit het peloton. Halverwege de col klikt hij zijn rechtervoet uit zijn pedaal, kramp. L’Ugello graaft zijn eigen graf en wordt voorbijgesneld door Okkie, Cofi, Gerrit Wolf (Le Blaireau) en Harry van Beek (Pineau). Okkie zet aan, schakelt naar een zwaarder verzet, zet nog eens aan, maar krijgt Cofi niet uit het wiel. Vlak voor de meet ziet hij net als op de Knobbel een rivaal passeren. Gedesillusioneerd kijkt hij toe hoe Cofi de 20 punten pakt.
Over de nieuwe Hanzeboog rijdt de negenkoppige slang renners Overijssel in. Een halve kilometer later ontsnapt het peloton aan een massale valpartij. Een onverlaat rijdt bijna frontaal op de equipe.
De koers wordt pas echt hard gemaakt op de Kamperstraatweg. Kop over kop trekken de zes renners van 7Bar, twee coureurs van Van Werven en de eenling van PDM vol door. Op de Rondweg in Wezep ontbrandt de race volledig. Okkie trekt op het buitenblad het peloton tot een lang lint. Tot het negental de Keizersweg nadert.
Okkie 30, Cofi 30, L’Ugello 20, Pineau 10. De finale nadert. Wordt het een massasprint voor de dagzege op de Veluwelaan? Okkie buigt de Keizersweg op en draait een gruwelijke versnelling. In drie seconden is hij weg. Cofi reageert, maar het gat is groot.
Toch blijkt de aanval van Okkie te vroeg geplaatst. Cofi kruipt bij het opdraaien van de Veluwelaan in zijn wiel. L’Ugello nadert. Het peloton ziet het van een afstand aan. Okkie kijkt Cofi strak in de ogen. Cofi gromt. Okkie puft. Cofi zucht. Okkie gaat van kop. Cofi blijft naast hem fietsen. Ik niet, dan jij ook niet. L’Ugello buffelt over de koplopers en rijdt weg. Een tweede plaats is voor zowel Okkie als Cofi voldoende voor de eindzege. Nog één blik naar elkaar. Dan versnelt Cofi. Hij rijdt het gat dicht naar L’Ugello. Okkie past.
De foto moet nog uitwijzen wie als eerste de meet passeert. L’Ugello en Cofi finishen zij aan zij. L’Ugello vloekt, Cofi juicht. Een high five met ‘broeder Schleck’ volgt. Een harde koers met vreselijke versnellingen brengt de slimste renner de zege in de eerste Aringa’s Classic. L’Ugello en Okkie volmaken het podium op 2 en 3.
Duo buffelt naar boven in loodzware Classic
"Kut Rooks! Wat een vuile sadist is die man!" Onder deze luide verwensingen zwoegden 7 Bar vertegenwoordigers Jordy 'Cofi' Boschman en Olger 'Okkie' Koopman op een stralende donderdagmiddag, ergens ten zuiden van Maastricht omhoog.
Even daarvoor, op slechts een slordige twintig kilometer van de meet in de Limburgse hoofdstad hadden ze elkaar al gefeliciteerd met het uitrijden van de Steven Rooks Classic, een werkelijk schitterende toertocht door de Belgische Ardennen. Hoewel de wind langs de Maas pal tegen stond, dacht het duo de laatste loodjes op het vlakke te kunnen uit peddelen; een misrekening van jewelste. De bolletjespijltjes dirigeerden ze onverbiddelijk het dal uit, op weg naar nog maar eens twee heftige kuitenbijters. "Deze twee zaten er vorig jaar niet in", protesteerde Cofi, die werkelijk met zijn allerlaatste krachten het asfalt van zich afduwde.
Achteraf maakte dit de prestatie alleen maar glansrijker. Cofi en Okkie voltooiden de 170 kilometers net binnen de acht uur, met een rijdend gemiddelde van 25 kilometer per uur. Aanvankelijk zouden er drie 7 Bar coureurs aan de start verschijnen, maar op het allerlaatste moment haakte Erwin 'Checco' Boschman af. "Te weinig kilometers in de benen", bibberde hij vanaf de bank in zijn zomerhuisje in het fantastische Monschau, waar ook de andere twee te gast waren. Het was een beslissing waar hij later geen spijt van kreeg, toen hij zijn maten op La Redoute voorbij zag kreunen. Het was mede dankzij de aanmoedigingen van Checco en zijn vriendin Marlies dat Cofi en Okkie in een goeie tijd (4'37 en 4'25) boven kwamen op deze LBL scherprechter.
Op dat moment hadden zij al ruim 75 kilometer in de benen met stevige beklimmingen als Moerslag, Côte de Beaufays en Côte de Fraiture.Tweemaal dreigde bij Okkie een 'O Hennie!' (7 Bar jargon voor een heftige krampaanval), die beide keren met wat schudden en masseren kon worden afgewend. Cofi zat steevast sterk, hoewel Okkie mede dankzij z'n koffiemolentje (triple), net iets makkelijker de heuvels bedwong. Hoogtepunt van de dag was de beklimming van de Côte de Forêt, die door beiden als 'heerlijk' werd omschreven.
Dat gold op een danteske manier ook voor de verschrikkelijke Les Waides, de tweede tijdgeregistreerde klim van de dag, waar beide heren in een soepele cadans omhoog dansten. Totdat halverwege het noodlot toesloeg voor Okkie. Uitgerekend daar kreeg hij een 'afloper', waardoor hem uiteindelijk een wandeling omhoog restte. Om die vernedering nog enigszins te maskeren, wees hij bij iedereen die voorbij kwam, verontschuldigend naar zijn achterwiel. Cofi bikkelde ondertussen gewoon door en finishte net binnen de tien minuten.
De laatste veertig kilometer waren vanwege de fel blazende tegenwind erg zwaar. Met name voor Cofi, die repte van de 'zwaarste toertocht die hij ooit mocht rijden'. Zwijgend trapten de twee de kilometers weg, totdat eindelijk de contouren van de grote stad verschenen. Cofi en Okkie gaven elkaar grijnzend een schouderklopje, terwijl ze uitgewoond de finish passeerden. Volgend jaar verschijnen ze graag opnieuw aan de start, maar ze hopen dat er dan wat meer clubgenoten afreizen naar Maastricht. De schitterende omgeving en de mooie beklimmingen maken het meer dan de moeite waard.
Koppenberg breekt Stobby's Sensa
De Ronde van Vlaanderen is voor 7Bar uitgelopen op een teleurstelling. Toch kijken Stobby en Cofi op de gereden 133 kilometer met een tevreden gevoel terug.
Na 70 kilometer gaat het mis. De renners hebben net de eerste kasseienklimmen (Kruisberg en Paterberg) achter zich gelaten, als ze beginnen aan de beklimming van de Koppenberg. In het gedrang moeten alle renners voet aan de grond zetten. Terwijl ze met de fiets in de hand naar boven lopen, knakt de machine van Stobby. Opeens loopt hij met zijn zadel in de ene hand en zijn Sensa-fiets in de andere hand. Het frame is gebroken op het punt waar de zadelpen in de fiets schuift. Lopend legt hij de afdaling af. In die afdaling ligt 1 renner langs de kant door een gebroken voorvork en iets verderop ligt een renner in het weiland na uit de bocht gevlogen te zijn.
De fietsenmaker in Oudenaarde kan voor de Sensa van Stobby niet meer dan een paar noodoplossingen bedenken. Met een touwtje en tape om het frame en de zadelpen koersen de Wezepers terug naar start/finish. Kasseien mag de fiets van Stobby niet meer voelen, omdat die dan compleet kan breken. Toch kan de stoemper zijn benen niet in bedwang houden en kilometers verder duikt het duo het parcours toch weer op om de laatste 35 kilometer regulier af te leggen. Twee kasseienstroken vreten ze alsnog op. De legendarische Muur en even later in volle vaart de Bosberg. De fiets van Stobby houdt het, maar lijkt zijn laatste rit gereden te hebben.
Debutanten nestelen zich in 7Bar
Drie debutanten (Cees, Hendrie en Olger) hebben hun debuut gemaakt bij wielerclub 7Bar. Tijdens de eerste 100-plussers van het seizoen draaiden ze zondag 27 maart als een geoliede machine mee in het rad van renners.
Een peloton van acht coureurs trok 10.30 uur richting Harskamp. Een droge, zonnige tocht bracht ze na 110 kilometer terug in Wezep.
Voorjaarsrit zonder pit
Drie renners van 7Bar hebben zaterdag 12 maart koers gezet richting Harderwijk. Na een soepele, pitloze ronde kwam één renner toch geschaafd en geknakt over de finish.
Na de Ronde van Apeldoorn van 80 kilometer, bijna een week eerder, mocht veel verwacht worden van deze zaterdagse rit naar Harderwijk. Na drie meter werd echter al duidelijk dat die gedachte uit het hoofd kon. Fausto, voorheen Robocop, lag na exact 2,67 meter op de grond. De oorzaak van deze wonderlijke valpartij is nog altijd onduidelijk. Zijn eerste rit na de winterstop ging vervolgens met horten en stoten én een geschaafde knie.
De renner stapte na 70 kilometer, in gezelschap van Lanser en Cofi, voldaan en vermoeid van zijn tweewieler. De tocht werd onder ideale omstandigheden (windstil en een stralende zon) volbracht, maar gezien de koers moet er nog behoorlijk getraind worden voor de Amstel Gold Race.