Nieuwsjaar 2012

Schitteren in en om Wapenveld

Drie bar reden zaterdag 17 november de bostoertocht van Wapenveld. Na op de mountainbike naar de start te zijn getrapt, reden Lanser, Cofi en Checco de rit van 50 kilometer.

De teller kwam uiteindelijk op een totaal van 73 kilometer. Een zware, maar wonderschone bostocht.

Komend weekend 't Loo, een thuiswedstrijd.

Najaarsrit over 't water

Okkie en Cofi maakten donderdag 15 november een 83 kilometer lange najaarsrit. Langs de IJssel en over de Veluwe.

"Hoezo winterstop?" aldus Cofi.

Kou jaagt whiskey uit vossenlijf

De mountainbikeafdeling van 7Bar heeft afgelopen zaterdag de eerste echte wintertoertocht verreden in Epe. Voor Bertoli kwam het koufront als geroepen. Temperaturen waarbij de stroopwafels bevroren, trokken de kater (door ontelbare glazen whiskey en vier uurtjes slaap) uit zijn lichaam.

"Ha, donder wat heb ik zin in fles bier", schreeuwde Bertoli na 45 kilometer jakkeren door de Eper bossen. Zo afgetrokken als z'n gezicht er voor de start uitzag, zo opgewekt stond het aan de meet. Na nog geen vijf kilometer moest hij medecrossers Lanser en Cofi laten gaan, maar de vos herstelde zich snel in zijn natuurlijke habitat. Voor Lanser en Cofi was het een doodnormale 'werkdag' onder perfecte weersomstandigheden. Zij snelden ruim binnen de twee uur naar de finishvlag.

Overigens mogen we l'Ugello niet onvernoemd laten. Deze buffel trapte eveneens - zonder 7Bar-collega's - door de bossen rondom Epe.

Bekijk hier de foto's

Ook Epe ontdekt 7Bar

https://epernet.nl/evenementen/683-klassieker-in-emst-stuurt-1336-mountainbikers-het-bos-in

Man met hamer velt Lanser

Hij had zich zo verheugd op het bosseizoen, maar de eerste toertocht in clubverband eindigde in een deceptie voor 7Bar-renner Erwin Lans (Lanser).

Na 35 van de 50 kilometer kwam hij de beruchte Man met de Hamer tegen. Lanser zag vervolgens Bertus van Beek (Bertoli), Jordy Boschman (Cofi) en Danny van den Beld (Bulletje) aan de horizon verdwijnen. "Pokeren, dat verdomde pokeren op vrijdagavond..." zuchtte de Wezeper na afloop.

7Bar in de waaier naar theater

Kampen weet woensdag 23 januari niet wat haar overkomt als maar liefst zeventien 7Barrers in de Stadsgehoorzaal neerstrijken. Gerben, Bertus, Jordy, Patrick, Erwin, Marlies, Marco, Herbert, Hennie, Anja, Harmgret, Marjan, Marloes, Carla, Gerrit, Olger en Rianne bezetten de gehele rij 11 tijdens het optreden van Wilfried de Jong en Ocobar. De dresscode is evident: spijkerbroek en clubshirt. Vooraf smullen van de befaamde sate van eetcafe De Bastaard (voor dit deel van programma graag opgeven bij Okkie). Na de voorstelling afpilsen in de Majesteit.
 

De snor maakt de renner

Cofi (Jordy Boschman) kwam eigenlijk bij buurman Bertoli (Bertus van Beek) om zijn geprepareerde bosfiets op te halen, maar had niet durven dromen dat hij een dergelijk zeldzaam document onder ogen zou krijgen. 

"Wacht eens, ik heb hier nog wat liggen", fluistert Bertoli, terwijl hij voorzichtig verschillende kastjes opent in z'n schuurtje aan de Vlasakker. Vol trots drukt hij even later een ruim twintig jaar oud startbewijs voor de camera. "M'n lange haar en de snor bezoemden het hele peloton angst in."

De snor had niet misstaan in deze 'moustace-compilatie':

www.youtube.com/watch?v=BxhqVrbixZc

In oktober vallen niet alleen de bladeren

's Ochtends stak hij bij de verkeerslichten in Wezep nog vrolijk zijn hand op naar Jordy (Cofi) Boschman, die zich lafjes per automobiel naar zijn Zwolse werk liet vervoeren. Op dat moment kon 7Bar-renner Olger (Okkie) Koopman nog niet bevroeden dat diezelfde hand er nog geen half uur later gebutst en geschaafd bij zou hangen.

Het begon allemaal nog zo lekker deze eerste maandagochtend van oktober. Een wazig zonnetje probeerde door de mist te prikken en het wegdek was droog. Ideaal weer om de auto te laten staan en de vijftien kilometer richting Kampen met de racefiets af te leggen.  

Een lekker stukje om ’s ochtends de slaap uit de kop te schudden en om ’s avonds de stress uit het lijf te jakkeren. Helaas had Okkie in zijn enthousiasme niet aan de tegeltjeswijsheid van Bertoli gedacht. ‘Zit de dauw op de ruit, ga je heel snel onderuit’, waarschuwde hij de zaterdagnacht daarvoor nog tijdens de traditionele afsluiting van het wielerjaar, terwijl hij nog maar eens flink bijschonk uit de fles whisky.

Tot aan Kampen was er geen vuiltje aan de lucht en met het windje mee werd Okkie lekker richting de Hanzestad gedreven. Het ging pas mis toen hij bij de rotonde bij de Pieter Zandt Scholengemeenschap rechtsaf de stad in wilde. Op het nauwe fietspad zag hij terstond een donkere massa op zich afkomen, voornamelijk bestaande uit fletse overjassen, gereformeerde bloempotkapsels en wapperende rokken. Ai, hij was op de Pieter Zandtcollonne uit Genemuiden gestuit.

Als een stoomwals denderde de wolk voorwaarts, maar Okkie liet zich niet zo makkelijk van het asfalt dringen. Stoicijns peddelde hij verder, zichzelf zo breed en groot makend als hij kon. Het bleek hopeloos; de overmacht was te groot. De voorhoede kon hij nog net ontwijken, maar toen pal voor hem twee rokken tegen de vlakte gingen, was er geen redding meer mogelijk.

Okkie kwakte tegen het asfalt en knalde er meteen maar een paar grote ‘goodverdegootverdegootvers’ uit. Mogelijk maakte dat laatste meer indruk bij de vrome fietsers dan de val op zich, want er werd wel heel timide gevraagd naar de toestand van ‘meneer’ de ongelukkige.

“Wat denk je zelf, stelletje hufters! Ik zou de volgende keer lekker met zijn drieen naast elkaar blijven fietsen”, klonk het iets minder timide geformuleerde antwoord. Nadat de wapperende wolk was vertrokken, inspecteerde Okkie de schade. Het bleek een val zonder al te veel erg te zijn. Een krom stuur en wat kneuzingen en schaafwonden op hand, arm en been. Grommend sprong Okkie weer op zijn fiets, terwijl om hem heen de eerste herfstbladeren naar beneden dwarrelden. Morgen zou hij, heel lafjes, het voorbeeld van Cofi volgen.

Geblesseerde Pino leidt zoon op

Terwijl Pino zelf met een blessure kampt, boekt zoon Tom veel progessie. Voordat Pino en Cofi zich zondagochtend waagden aan een sprintrondje, liet Tom zien wat hij kon.

Dat hij, toen papa hem even uit het oog verloor, een flinke klapper maakte, is niet meer dan een beginnersfoutje... Hij hield er overigens alleen een bloedende lip aan over.

Regen en een zere kop na seizoensafsluiting

Wielerclub 7Bar sloot vrijdag 28 september het wegseizoen af met partners en sponsoren in het wielercafe. Een barbecue tot in de late uurtjes kon echter niet voorkomen dat vier renners de volgende ochtend weer aan het vertrek stonden.

Bertoli rolde na een belletje van z'n schoonmoeder zingend het bed uit, Eitje had zichzelf 's ochtends bij elkaar geraapt, Okkie (Olger Koopman) - 'pff, wat een gebonk in m'n kop' - stond z'n mannetje en Cofi sleurde zich met het trio mee. Uiteindelijke tikten ze de 60 kilometer aan. De rit werd onderbroken door een flinke regenbui. Na afloop wachtte Oh Hennie met koffie en een stuk appeltaart de renners op.

Lady Poppe fietst met Leontien

Carla Wolf reed half september de Lady's Ride in en om 's Hertogenbosch. Samen met Jaqueline van Putten en Gerda van Essen reed ze fluitend de toertocht van 70 kilometer uit.

Organisator Leontien van Moorsel had daarom nog een goed woordje voor haar over. "Een topprestatie, volgend jaar rijdt ze met gemak met haar mannelijke 7Bar-collega's mee." Poppe (Gerrit Wolf) knikte instemmend.

Onbekende kunst duikt op in fietskroeg van 7Bar

Vanuit het niets stonden ze daar deze week ineens. Vier meesterwerken van een nog onbekend talent.

Het wielercafe van 7Bar heeft sinds deze week wel wat weg van een expositieruimte. Een nog onbekende kunstenaar/leverancier heeft ervoor gezorgd dat er vier pareltjes in het cafe hangen. Allemaal voorzien van de nodige informatie. Zo kan 7Bar met trots melden dat ze in het cafe schilderijen heeft hangen die de titels 'Cauberg', 'Keutenberg', 'Eyserbosweg' en 'Camerig' dragen. 

Overigens wordt de rol van Bertoli in deze zaak nog onderzocht.

Zes renners voelen einde seizoen naderen

Diepo, Poppe, Bertoli, Okkie, Il Bambino en Cofi voelden maandag 10 september het einde van het wegseizoen naderen. Het rondje Genemuiden kon nog net gereden worden voor het echt te donker werd, maar er had zeker geen lekke band moeten volgen na die van Okkie.

Die gaf de renners overigens wel een moment van rust om te genieten van de ondergaande zon. Het zou nu al een gepast einde van het seizoen zijn. Toch staat er woensdag 18.30 uur gewoon weer een avondrit op het programma.

Klaterweg wordt katerweg voor 4Bar

"Lek, lek", schreeuwt Bertoli na bijna 60 kilometer in de allereerste editie van de Stouwdam Classic. Lanser knijpt meteen in de remmen. Iets verderop staan zes oudere toerfietsers nietsvermoedend een broodje te eten. Wat zich een paar tellen later voor hun neus afspeelt, hadden ze niet kunnen vermoeden.

Terwijl Cofi zijn tweewieler draait en rustig naar de achtergebleven Bertoli en Lanser fietst, gooit ook Poppe z'n stuur om. Op dat moment beseft hij dat hij z'n verkeerde voet uit het pedaal geklikt heeft. Met z'n elleboog vangt hij zichzelf op, terwijl hij met fiets en al op het asfalt stort op de Klaterweg in Nunspeet. Een vloek volgt. En nog eentje. Bertoli kijkt met een wiel in de hand toe, net als die zes verbaasde vrijetijdsfietsers. Poppe komt al snel weer in de benen, om zorgvuldig z'n fiets te inspecteren. 

Ondertussen schiet het ene na het andere groepje deelnemers aan Stouwdam Classic voorbij. Zich afvragend wat de renners van wielerclub 7Bar overkomen is. Gelukkig zit het viertal na een minuut of tien weer op het zadel. Om zonder verder oponthoud de 80 kilometer van deze fietstocht van de Wezeper wielerzaak te voltooien.

Met de snelheid van het licht rond Vierhouten

Met gespannen gezichten en kuiten stonden Bertoli, Bulletje, l'Ugello, Okkie en Cofi woensdag 5 september aan het vertrek. De blikken in hun ogen zeiden eigenlijk al genoeg: dit wordt een gedenkwaardige rit.

Waar Okkie en Cofi de eerste tien kilometer nog gezamenlijk aan kop fietsten, werd al snel het de tactiek omgegooid. Kop over kop snelden de renners door de Dellenen verder de Veluwe over. Niemand spaarde de ander. Het tempo was weerzinwekkend. l'Ugello trok een grimas, pufte, Bertoli liet een klein gaatje vallen. Het tempo werd echter niet verminderd. Op het grote blad vlogen de vijf renners Wezep na zestig kilometer weer binnen. Op de teller stond een gemiddelde van 36,9 kilometer per uur.

Eerste Stouwdam Classic

Wielerclub 7Bar staat zaterdag 8 september aan de start bij de allereerste Stouwdam Classic.

De toertocht van 80 of 150 kilometer begint aan de Rondweg in Wezep vanaf 08.30 uur.

Meer over de Stouwdam Classic is hier te vinden: https://www.stouwdam.nl/tabID/145/default.aspx?NewsletterID=57&TypeID=1

Trainingsavonden vanaf september om 18.30 uur

In verband met de vroeg invallende duisternis beginnen de trainingsavonden van 7Bar vanaf maandag 3 september weer om 18.30 uur.

De start is bij het clubhuis van de wielerclub op de kruising van de Veluwelaan/Nieuwlandsweg in Wezep.

Fotoshoot wielerclub 7Bar

De renners van wielerclub 7Bar zijn maandag 27 augustus door Ernie van Beek vastgelegd op de gevoelige plaat. De foto's werden gemaakt bij het sponsorbord op sportpark Mulderssingel in Wezep.

Ook werden de sponsors bedankt en werden er plaatjes geschoten bij de borden van de gulle gevers. Alleen Diepo was deze avond helaas verhinderd.

Lanser specialiseert zich in tijdrijden

Opeens stonden ze daar maandagavond. Bertoli en Poppe met nieuwe velgen, maar de meeste aandacht ging uit naar Lanser.

Een tijdrit in de kleuren van 7Bar. "En met de punt naar achteren!" wijst Lanser op z'n nieuwste aankoop.

Seizoensafsluiting 2012

De renners van wielerclub 7Bar (inclusief partners) sluiten vrijdag 28 september het seizoen af met een barbecue bij het wielercafe.

Op deze avond worden ook de sponsoren in het zonnetje gezet. Zij zijn van harte welkom!

Aanmelden voor 20 september bij Checco, in verband met inkopen voor de barbecue.

Wielerclub zoekt renners

"Alle moeite voor niets", sombert l'Ugello, "als je zelfs met dit weer toertochten laat schieten, kan je je beter uitschrijven bij 7Bar. Waarom hebben we eigenlijk nieuwe kleding?"

Bulletje, Checco en Cofi bromden met hem mee. Waar de hele week plannen werden gemaakt voor een groots optreden in de Eper Elfheuvelentocht, zodat de Veluwe niet meer om 7Bar heen kon, waren het slechts vier renners die zaterdag hun plicht vervulden... In een stralend zonnetje. 

"Aanpikken bij die superoma", schreeuwt l'Ugello tussen Doornspijk en 't Harde. Hij ramt op de pedalen richting de 45-kilometerauto. Bulletje en Cofi in z'n wiel. De scheuroma had er zichtbaar plezier in en loodste het drietal met 45 kilometer per uur langs plukjes wielrenners, om Cofi, l'Ugello en Bulletje vervolgens af te zetten in 't Harde. Met een gemiddelde dat ver boven de 30 kilometer per uur lag, besloot het drietal de rit later die ochtend in Wezep.

Checco was op dat moment al thuis. Aan het bijkomen van de bombardemententocht waar hij even daarvoor getuige van was, nadat hij na zo'n 25 kilometer de drie kilometervreters had laten gaan op de Knobbel. "Met een groepje uit Friesland reed ik over 't fietspad in De Dellen. Halen we een oud stelletje in, vlieg zo'n Fries de bocht uit! En hoe! Berm in en over de kop. Wat een klapper. Ik kon hem nog net ontwijken. Kijk ik even later achterom, is dat oude vrouwtje dat we inhaalden van schrik ook van het fietspad geraakt. Ze stond vast met de fiets tegen een boom aan!" Over het groepje fietsers was Checco verder overigens dik tevreden. "Op een gegeven moment vroeg er 1 aan me hoe hard we reden. '27', riep ik. 'Jongens, we gaan te snel!' riep hij naar z'n teamgenoten, '25 hebben we afgesproken'."

De afpikkers werden overigens later op de dag nog wel gesignaleerd. Fausto zat met een glas bier in Zwolle op het terras, terwijl Bertoli voor het eerst sinds jaren langs de lijn stond bij voetbalclub WHC. Waarschijnlijk om het gloednieuwe sponsorbord van 7Bar te bewonderen. Theunisse haalde later die dag woedend uit naar zijn clubgenoten: "Oh jongens, zijn er mensen die beginnen te klagen over de club? Nieuwe leden? Er zijn leden genoeg! De club vern**kt het zelf! Leuk die nieuwe kleding, maar iedereen moet wel afspraken nakomen! Dit lijkt wel een voetbalclub, bah!" De precieze betekenis van zijn aantijgingen wordt nog onderzocht.

4Bar in nieuw tenue over de Veluwe

Bertoli, Diepo, Lanser en Cofi hebben voor het eerst een gezamenlijke tocht in het nieuwe 7Bar-tenue gemaakt.

De rit ging 70 kilometer over de snikhete Veluwe, zaterdag 18 augustus.

Elfheuvelentocht

Zaterdag 25 augustus, Elfheuvelentocht Epe. 7Bar fietst de tocht van 100 kilometer.

https://www.elfheuvelentocht.nl/

Foto's maken in nieuw tenue

De renners van wielerclub 7Bar gaan maandag 27 augustus 19.00 uur op de foto in nieuw tenue.

Dat gebeurt langs het hoofdveld van voetbalclub WHC, bij het reclamebord van 7Bar.

Alleen de zon laat het afweten

Een fijn stukje trappen langs het Veluwemeer, door Harderwijk en vervolgens over de Veluwe. Vier renners van wielerclub 7Bar vermaakten zich zaterdag opperbest tijdens een ronde van negentig kilometer.

Jacco van Diepen (Diepo) - 'vorige week zat ik nog met m'n kop in vis en bier' -, Erwin Lans (Lanser) - 'het is nog een beetje kwakkelen, maar ik wil weer eens een lange tocht proberen' -, Olger Koopman (Okkie) - 'na een eenzame tocht van 180 kilometer merk ik weer hoe fijn het is samen te koersen' -, en Jordy Boschman (Cofi) - 'ik heb toch nog wel een beetje stramme spieren na het tennissen' - reden samen deze prachtige ronde. "Alleen het prachtige weer mis een beetje", zegt Lanser, terwijl hij naar de verstopte zon wijst. Diepo klinkt opgewekt als Okkie na de tocht bier, fris en cappuccino op tafel zet: "Toch wel fijn, al kom ik net weer van vakantie!" 

7Bar promoot zichzelf bij voetbalclub

Wielerclub 7Bar is komend voetbalseizoen ook voor supporters van het balspelletje niet meer te missen. Het reclamebord van de wielerploeg schittert langs het hoofdveld van voetbalvereniging WHC in Wezep.

"Op deze manier verwachten we niet alleen meer naamsbekendheid te krijgen, ook rekenen we op extra renners voor onze club", zegt pr-man Jordy Boschman (Cofi). Zijn broer Erwin (Checco) verzekert als bestuurder van de voetbalclub ook bestuursleden van bezoekende verenigingen op het bord te wijzen.

Roos bloeit open bij slapend lid

Pedaalridder Jan Stobbelaar en vrouw Klaasje zijn 30 juni 2012 de trotse ouders geworden van Rosa. De roos bloeide open tegen elf uur in de avond. Het meisje van het fietsstel weegt 3125 gram en is 47 centimeter lang. 

"Zal zij fanatieker worden dan ik?" vraagt Stobby, die zijn stalen ros al maanden niet aangeraakt heeft, zich hardop af. Voorlopig houdt Rosa het aan De Elshagen in Hasselt bij slapen en af en toe verschrikt opkijken wanneer Stobbystick met z'n camera voor haar neus verschijnt.

5Bar hakkelt de dijk over

De teller stond op 110 kilometer toen 5Bar zaterdag vanaf de Wezeperberg de thuishaven bereikten. "Een foester van een rit", was zo'n beetje het enige dat Hein Daalmeijer (El Daltore) nog uit kon brengen.

Hij fietste met Bertoli, l'Ugello, Bulletje en Cofi zijn eerst honderdplusser. En die viel hem zwaar. Na 75 km ging het licht uit tijdens het rondje Holterberg. Plaats van handeling: de befaamde dijk tussen Deventer en Veessen. Vier bar sleurden hem na een stop op de dijk naar de meet. Daar kregen Bertoli, El Daltore en Cofi even later een onvervalste 'Oh Hennie!'. Bertolina zorgde voor soep en broodjes, terwijl Bertoli de Duvel op tafel zette.

Bertoli bouwt nieuw ros

Bertus van Beek (Bertoli) heeft de smaak te pakken. Net als broer Harry (Pino) levert-ie bijna maandelijks een nieuw stalen ros af.

Dit is z'n jongste kunststukje. Het is nog wachten op de eerste etappe op z'n nieuwe racefiets.

't Goud ligt in de kerk

Harry van Beek (Pino), Bertus van Beek (Bertoli) en Jordy Boschman (Cofi) aanschouwden tijdens hun etappe een prachtige regenboog.

"En dan staat de pot met goud dus in die kerk", wees Bertoli.

7Bar in West Betuwe Toer

Wielerclub 7Bar rijdt dit jaar voor het eerst de West Betuwe Toer. Okkie (Olger Koopman) en Cofi (Jordy Boschman) verwachten dat nog meer renners zich aansluiten voor deze toertocht van 150 of 185 kilometer die zaterdag 28 juli start in Tiel. De rit van 185 km kent 20 beklimmingen. 

Hier meer informatie: www.westbetuwetoer.nl

Poppe eerste opa van peloton

7Bar-renner Gerrit Wolf (De Poppe) heeft de eerste plaatjes van z'n kleinkind de wereld ingestuurd.

"Een rasechte klimmer, met nu al stevige kuiten", zegt de Poppe over Ivan Vlieger (geboren op 23 april om 15.20 uur in Zwolle). Ivan is de zoon van dochter Anneloes en schoonzoon Stefan. Oma Carla lacht: "Kijk nog maar eens goed naar die kuiten Poppe, over 15 jaar rammelen ze je uit het wiel op de Hondekop."

Om de geboorte van Ivan te vieren, heeft de kersverse opa zichzelf een nieuw handelsmerk aangemeten.

Sponsoren schenken 7Bar nieuw tenue

Alpe d'Huez genadeloos hard voor 2Bar

"Net weer bij bewustzijn. Arm uit de kom." Het droge sms-bericht dat Erwin Boschman (Checco) woensdagochtend naar Nederland stuurt, komt keihard aan. Net zoals zijn val vlak voor de start van fietsevenement Alpe d'HuZes.

De dagen voor de fietstocht tegen kanker had Checco de col al enkele malen verkend. Woensdag moest het dus gebeuren. Team Ventilex kwam 9.00 uur aan bij de start. Die zou echter pas vanaf 10.00 uur open gaan, dus werd eerst nog aan een bak koffie gelurkt in een Frans taveerne. Klaar voor de start en bloedfanatiek maakten de zes renners van Ventilex zich een krap uur later op voor de start. Checco zou die echter nooit per fiets bereiken. 

Een klein, maar o zo gevaarlijk trapje werd hem fataal. Deze korte, nietszeggende afdaling vloerde hem om 09.45 uur. De renner van de Wezeper wielerclub 7Bar gleed weg op een trede, viel en gilde het uit. Zijn arm bungelde naast z'n lichaam. Terwijl Checco vol afgrijzen naar z'n eigen schijnbaar levenloze lichaamsdeel keek, moest hij tientallen minuten wachten op verpleging.

Het café dat hem de koers ontnam, diende even later als hospitaal. Drie verplegers rukten aan zijn arm. Checco raakte buiten bewustzijn. Kort daarvoor had hij nog schreeuwend tegen echtgenote en Alpe d'HuZesser Marlies Eulink (Il Bionda) 'maak foto's, maak foto's' geroepen. Ze gehoorzaamde en bracht het weerzinwekkende tafereel in beeld.

Z'n schouder eenmaal weer op de juiste plek, zelf terug op de bewoonde wereld en lichamelijk licht herstellende, kwam Checco rustig overeind. Het was al bijna 12.30 uur toen een afspraak werd gemaakt in het ziekenhuis van Grenoble. Die controle besloot hij kort daarna echter te laten schieten. "Komt morgen wel in Zwolle. Opgeven is geen optie!" Op slippers, met z'n arm in de mitella en met Il Bionda aan z'n zijde slofte Checco bijna 15 kilometer naar de top van de Alpe d'HuZes. Een daverend applaus volgde bij het passeren van de finish. "Nee, de tijd van Pantani heb ik niet kunnen benaderen, maar in deze conditie voelt dit als een grote overwinning!" 

2Bar maakt zich op voor Alpe d'HuZes

Erwin Boschman (Checco) en Marlies Eulink (Il Bionda) maken zich op voor de befaamde Alpe d'Huez. Het duo rijdt woensdag met duizenden renners de Alpenreus op tijdens evenement Alpe d'HuZes.

Op dit moment zijn ze in de Franse Alpen nog in training. Ze geven het echter eerlijk toe: om zes keer de col te bedwingen zijn hulpmiddelen nodig, in dit geval bloeddoping.

Wielerclub 7Bar groeit uit z'n jasje

Met dertien renners werd maandagavond 21 mei koers gezet naar Zalk, Kampen, Kamperzeedijk, Genemuiden, Hasselt en Zwolle. Het was vooral de dag van het debuut van Hein Daalmeijer (El Daltore).

De (ex-)voetballer reed prima mee in zijn eerste rit bij wielerclub 7Bar. Ook Danny van den Beld (Bulletje) verteerde de 75 kilometer goed, na wekenlang geen ros te hebben aangeraakt. Bertus van Beek (Bertoli) maakte eveneens een verdienstelijke comeback, na een paar weken afwezig te zijn geweest door veel lichamelijke klachten. En Hendrie van 't Hul (Il Bambino)? Ach, die rijdt met 7Bar mee alsof hij nooit iets anders gedaan heeft.

Echt lazy was deze maandag niet, maar er werd ook niet als een gek gekoerst. Alleen op de de dijk naar Hasselt en op de befaamde Hondekop ontbonden sommige renners hun duivels. Met name de klim van de 'bult' bij Hattem zorgde voor mooie televisie. In een ruk reed Herbert Bleijenburg (l'Ugello) het peloton in het begin van de klim uiteen. Alleen Bulletje en Cofi (Jordy Boschman) konden nog over hem heen springen,  waarbij Bulletje bij z'n rentree in het wiel van Cofi als tweede de top bereikte.

Veel renners, een mooie rit en prachtig weer. Dit belooft veel voor het hoogseizoen!

Volgende afspraak: woensdag 23 mei, 19.00 uur.

Rondje De Wieden, een ware toertocht

Voor de tweede keer dit seizoen reed wielerclub 7Bar zaterdag 19 mei het Rondje De Wieden van ruim 90 kilometer. Diepo en Cofi wezen Checco, Theunisse en Fausto de weg.

Na een tussenstop in Zwartsluis, waar geen sleepboot gezien werd, maar wel een biertje op tafel kwam voor Cofi, ging het in een lint terug naar Wezep. Diepo had het zwaar in de laatste meters, maar een echte slijtageslag werd het geen moment. Dankzij het weer en het rustige tempo. Daar konden zelfs enkele versnellingen van Cofi niets aan veranderen. Een echte toertocht!

Maandagavond stappen de renners om 19.00 uur op voor de volgende etappe. Aansluitend wordt de EK-poule ingevuld.

Bescheiden rit in prachtige omgeving

Checco (Erwin Boschman), Il Bionda (Marlies Eulink) en Cofi (Jordy Boschman) hebben vrijdag 18 mei voor het eerst deelgenomen aan de Ermelose Klim Tocht. Een fraaie etappe over de Veluwe.

"Ik zag tegen het fietsen op, maar wat een prachtige rit van 75 kilometer!" aldus Checco, terwijl hij over de finish bolt.

Il Bambino knokt zich terug

Ruim een jaar na zijn laatste optreden, heeft Oldebroeker Hendrie van 't Hul (Il Bambino) zich woensdag 16 mei weer aangesloten bij de Wezeper wielerclub 7Bar. "Ik zit nog steeds helemaal kapot in bank", laat hij een halfuur na afloop van het Rondje Vierhouten weten.

Harry van Beek (Pino), Olger Koopman (Okkie) en Jordy Boschman (Cofi) vergezelden Il Bambino bij z'n rentree. Okkie reed voor het eerst in z'n nieuwe Het is Koers-shirt. En koers was het! Met een gemiddelde van 33 kilometer per uur reden de renners na 1 uur en 45 minuten Wezep binnen.

Blijdschap en zorgen binnen wielerclub

Wielerclub 7Bar heeft een nieuwe mijlpaal bereikt: de eerste fietsende grootouders. Gerrit - Poppe - Wolf en zijn koersende vrouw Carla zijn opa en oma geworden. De kleine spruit van hun dochter en schoonzoon heet Ivan. Binnenkort de eerste beelden van het jongste talent van 7Bar op deze website!

Ondertussen kampt Bertus - Bertoli - van Beek met gezondheidsproblemen. Al 1,5 week is hij niet gesignaleerd in het peloton. Een eeuwigheid voor Bertoli-begrippen. "Hoesten, benauwd en keelpijn", is zijn korte reactie. De vos heeft zelfs een hartfilmpje laten maken in het ziekenhuis. Een fietstest volgt nog. Zijn teamgenoten wensen hem sterkte en een spoedig herstel! De zilvermeeuw wordt gemist in het peloton...

Peloton dunt razendsnel uit

Begonnen met 9Bar tijdens de Lazy Monday-rit, kwam wielerclub 7Bar twee dagen later met slechts twee renners over de finish tijdens de woensdagrit. Een vereniging in verval?

Maandag rommelde het al in het peloton. De groep brak snel in twee stukken, wat voor verdeeldheid zorgde tussen de renners. Of dat de reden was dat er woensdag slechts twee coureurs aan de start stonden? Of was het gros bang voor nattigheid, na de forse regenbui aan het begin van de avond? Hoe dan ook, Okkie (Olger Koopman) en Cofi (Jordy Boschman) beukten zich vol overgave door de helse polder. Hoewel hels, op een pukkeltje wind na was het gewoon prachtig weer!

Tijden Cauberg-tijdrit 2012

01.    Jordy Boschman       3:00 minuten

02.    Herbert Bleijenburg    3:22

03.    Gerrit Wolf                3:25

04.    Erwin Boschman       3:54

04.    Bertus van Beek        3:54

06.    Gerben Eijlander        4:14

07.    Jacco van Diepen       4:21

08.    Jan Stobbelaar           4:30

09.    Marlies Eulink            4:48

10.    Carla Wolf                 6:00

11.    Harry van Beek          geen tijd

Zoek op naam en bekijk de filmpjes: 
https://www.amstelgoldrace.nl/index.php?pageId=52&languageId=11

Renners druppelen solo binnen na kletsnat slot

Donkere wolken pakken zich samen boven de Fromberg. Het zal toch niet? Jawel. Twintig kilometer voor de meet worden de sluizen opengezet. Een gigantische regenbui, afgewisseld met hagel, wordt over de renners van wielerclub 7Bar uitgestort in de finale van de Amstel Gold Race voor toerrijders, zaterdag 14 april.

l’Ugello (Herbert Bleijenburg), Poppe (Gerrit Wolf) en Cofi (Jordy Boschman) dalen onder een donkere hemel richting de afschrikwekkende Keutenberg. Poppe huivert, Cofi rilt, l’Ugello bibbert. “Doe het niet”, is het advies van verkeersregelaars. Renners wordt afgeraden vanuit Schin op Geul de Keutenberg op te draaien. “Spekglad! Rijd rechtstreeks naar Valkenburg.” Een advies dat door de meeste coureurs in de wind geslagen wordt. Een Amstel Gold Race van 150 kilometer zonder Keutenberg is als een postbode zonder post, zinloos. Als Mozes die met z’n staf de Rode Zee openrijt, slaan de renners van 7Bar met hun smalle bandjes zich een weg door de waterval op de steilste heuvel van Nederland.

En dan zet l’Ugello aan, met z’n koffiemolentje. Cofi zit in z’n wiel. Correctie, hij zat in z’n wiel. De brute kracht van l’Ugello doet niet vermoeden dat hij nog aan het herstellen is van een scheurtje in zijn pols. Poppe houdt het wiel van Cofi. Hijgend en snotterend. Maar ze komen fietsend boven. De bui houdt aan. Het trio schuilt. Al snel volgen Bertoli (Bertus van Beek), Diepo (Jacco van Diepen), Checco (Erwin Boschman), Fausto (Gerben Eijlander), Stobby Stick (Jan Stobbelaar) en… Nee, niet Pineau (Harry van Beek). Hij is vanaf de Eyserbosweg met zichzelf in gevecht. Een stevige harde worst in de koerstrui kan niet voorkomen dat hij op die scherprechter uit de pedalen moet. “Die gaat de Keut niet meer over. Is rechtstreeks naar Valkenburg gereden”, vermoedt Fausto. Niets is minder waar. Als Bertoli vier kilometer voor de Cauberg z’n voorband langzaam leeg voelt lopen, sluit Pineau weer aan.

Het kan verkeren. Eerder op de dag lijkt regen nog ver weg en zelfs de zon laat zich zien. Tussen de 75 en 100 kilometer glooit het landschap. “Slopend, helling op, helling af”, kreunt Checco. Hij weet echter nog in het peloton het Drielandenpunt te bereiken. Hoe anders bereikt Stobby Stick Nederlands hoogste punt. Lijkbleek komt hij bijna vijf minuten na zijn teamgenoten boven, gooit zijn fiets op het asfalt, zakt in de berm en onderwerpt de ondergrond tussen zijn knieën aan een uitvoering onderzoek.

“In het wiel!” roept Cofi hem toe als de tocht vervolgt. Een onmogelijke opdracht, zo blijkt nog geen tien kilometer later. De twee jaar geleden zo machtige Hasselter renner lost, een lijdensweg lijkt zijn deel te worden. Cofi zet ondertussen een verwoestende achtervolging in op de kopgroep. Als een motard weet hij het slagveld in beeld te brengen. Fausto eraf, Pineau eraf, Diepo eraf. Checco, Bertoli, Poppe en l’Ugello zijn nog bijeen. Ergens in de koers zwerven nog twee gelegenheidsrenners, Van de Streek en Fred. Met name Checco’s schoonpa Fred rijdt opzienbarend. In de 70 kilometer die hij 7Bar wielerles wíl geven, vliegt hij twee keer uit de bocht en blaast hij zich met koude benen op tijdens de klim naar de Loorberg. Maar voor een 68-jarige veteraan oogst hij vanzelfsprekend wel lof in het peloton.

Na een korte stop begint de finale. Kruisberg, Eyserbosweg, Fromberg, Keutenberg, Cauberg. Grote verrassingen blijven uit. Zo kleurloos als de koers van de profs - een dag later - is de toerversie niet, maar verwachte en aangekondigde demarrages en ontsnappingen komen niet voor in het slotstuk. Wie aan het begin van de dag sterk zit, rijdt aan het eind van de rit met gemak voorin mee. Wie vroeg kraakt, breekt later. Zo moet Stobby Stick van de fiets op de verregende Keutenberg, na in de voorgaande klimmen toch opeens weer een opmerkelijk fitte indruk te maken. "Ik kreeg de kracht om me nog even weer in het peloton te kunnen nestelen." Diepo toont zich een ervaren coureur. De gehele dag rustig in de buik van het peloton. “Lag er gisteren al voor 12 uur in”, is zijn korte, maar veelzeggende commentaar.

Aan Fausto’s verzoek wordt aan de voet van de Cauberg gehoor gegeven. Een individuele tijdrit als finale. Cofi, l’Ugello en Poppe drukken hun voorwielen als eerste over de kalklijn. Bertoli volgt: “Eigenlijk ging het vandaag gewoon weer met speels gemak. Een lekkere zitvleestocht.” Op het laatste uurtje na…

De dames hadden een vooruitziende blik. Carla Wolf en Marlies Eulink (Il Bionda) trapten in de ochtenduren 100 kilometer weg. Zonder regen. Tevreden. Waar Carla wel een voet aan de grond moest zetten, stoempte Il Bionda de heuvels over zonder uit de pedalen te gaan. En dus volgde een warm onthaal voor de doorweekte heren. 

Dolle rit 1 Bar langs de grens

Op vrijwel hetzelfde moment dat  7Bar op de fiets klom om zichzelf dol te draaien in het krappe Limburgse heuvelland,  daar besteeg een goede 300 kilometer noordelijker een afvallige zijn aluminium ros voor zijn eigen  tocht. Olger (Okkie) gaf om ‘oppastechnische’ redenen de voorkeur aan de een koers in de achtertuin van opa en oma: de Grensheuvelentocht van de Hardenbergse Wielerclub.

Een tour de nostalgie door het gebied waar hij de eerste achttien jaar van leven woonde. Op papier een prachtige tocht door Twente en het gebied net over de grens met Duitsland, met enkele aardige klimmetjes zoals de Kuiperberg bij Ootmarsum en de Tankenberg bij de Lutte. Niet te vergelijking met Keutenberg of Cauberg, maar toch…

Op dat moment kon hij nog niet bevroeden, dat dit op papier zo gezapige ritje zou uitmonden in een ziedende koers op het grote blad. Het begon allemaal vlak na de inschrijving op sportpark de Boshoek. Okkie spotte een mooi groepje van pakweg 8 man in dezelfde rood-witte tenues, die vanaf de start een rustig met 28/30 km per uur richting de grens bij Wielen peddelde. Zo’n 130 kilometer wil je liever niet helemaal in je eentje afraffelen en zo kon hij ook nog wat van de omgeving genieten.

Net over de grens schoot het tempo plotseling omhoog naar 35 en hoger. De acht gingen ronddraaien en de drie losse ‘anpikkers’ werd te verstaan gegeven dat ze of moesten meedraaien of wegwezen. Op zich terecht natuurlijk, want profiteurs zijn er al genoeg op deze planeet. Okkie besloot na ampel beraad tot de labeur. Ze waren tenslotte al bijna 30 km onderweg, halverwege het eerste rustpunt. Het plan was om tot dat rustpunt mee te draaien en daarna maar verder te zien.

Zodoende ging Okkie met een cartouche minder in zijn benen aan de koffie en kon hij zijn medevluchters eens goed taxeren. Het bleek om de ‘snelle groep’ van de organiserende wielerclub te gaan. Dat eerste had hij inmiddels wel begrepen. Aardige jongens wel, maar veel tijd om nader kennis te maken was er niet: ze wilden weer verder. “Mooi”, dacht Okkie, “dan ga ik wel even naar het toilet. Ze zullen me vast niet missen en dan kan ik in mijn eigen tempo verder”. Tot zijn schrik stond de ganse groep bij terugkomst in de starthouding en met vragende blik te wachten. Tja, en zet dan je trots maar eens opzij.

Andermaal ging het kop over kop door het onmeunig  mooie Twentse land, waarvan hij helaas maar weinig meekreeg. Het tempo ging almaar meer omhoog en Okkie overwoog na elke bocht om de groep stiekem te laten gaan. Bij kilometer negentig werd hij echter gered door de man voor hem die lek reed. Er viel in de consternatie een gaatje, dat niet meer gedicht kon worden en dat was prima. Tien kilometer verder lonkte immers al weer het tweede rustpunt, waar een grote cola en een apfelkuchen moeiteloos naar binnen gingen. Niet veel later werd hij enthousiast begroet door de man die lek reed en een kompaan. Nu was er meer tijd voor een praatje met Sybo en Klaas, zoals ze bleken te heten.

Sybo gaf toe dat hij nog niet zoveel kilometers in de benen had en wilde graag rustig naar het einde toe rijden. Klaas bleek wedstrijdrijder en de tocht was slechts een training voor de zondag, waar hij in Aalten aan de start moest verschijnen. Ook hij verzekerde het verder rustig aan te doen.

Dat bleek nog altijd een tempo van rond de 32 te zijn, maar met het einde in zicht gaf Okkie niet af. Bij terugkeer in Hardenberg gaf de kilometerteller ruim 150 kilometer aan, afgelegd met een gemiddelde snelheid van 31,4 kilometer per uur. En daar betaalden de benen de dagen erna een zware prijs voor. “Volgend jaar weer?”, vroeg Sybo nog. Okkie knikte enthousiast, maar wist in zijn hart wel beter.

Een foto van de groep waarmee Okkie fietste is te zien op https://www.tchwv.nl/index.php?page=groep-1

Wielerclub klaar voor Amstel Gold Race

Specialist Bertoli heeft donderdagavond 12 april de fietsen van meerdere 7Bar-renners aan een laatste inspectie onderworpen. Niets staat de Amstel Gold Race 2012 nu nog in de weg voor de Wezepers.

"Ik heb er vertrouwen in met m'n Stevens", meldt Fausto na een uur poetsen aan de Vlasakker. "Oke, eerlijk: ik heb wel een oogje op een ander, een Specialized. Na deze poetsbeurt van de vos heb ik er echter het volste vertrouwen in dat de Stevens me er zaterdag door gaat slepen. Of dat een reden kan zijn 'm toch niet in te ruilen? We zullen zien."

7Bar rijdt WK

2 Bar van 7 Bar met 6 Bar door Vlaanderen

'Dit is een rit voor grote jongens'

Afgrijselijk, monsterlijk, gruwelijk, huiveringwekkend, verschrikkelijk, vreselijk. De renners van 7Bar kwamen woorden tekort bij het beschrijven van de 'toertocht' van woensdag 28 maart. Waar maart staat voor warmdraaien, werd er woensdag onnoemelijk hard gekoerst.

'Keihard, meer woorden heb je niet nodig." l'Ugello zucht. Net terug, pols nog maar half hersteld en toch de ongekende tocht van 34,2 uitfietsen. Want waar de afstand van 55 kilometer weinig angst inboezemt, is de gemiddelde snelheid van 34,2 kilometer per uur ongekend voor een midweektocht in maart.

Bertoli (Bertus van Beek), Pineau (Harry van Beek), l'Ugello (Herbert Bleijenburg), Bulletje (Danny van den Beld) en Cofi (Jordy Boschman) klaarden de klussen van Wezep naar Noordeinde, Elburg en Kampen. Checco (Erwin Boschman) geloofde het wel en hield de koers na 20 kilometer bij Elburg voor gezien.

Bertoli vatte de koers treffend samen bij het openen van het eerste pilsje na afloop: "Dit was een rit voor grote jongens."

En weer een tegenvaller voor 7Bar

Waren daar eerder dit voorjaar al problemen voor Lanser en l'Ugello, maandag 26 maart toonde vos Bertoli dat hij niet koersklaar was.

Terwijl Diepo en Cofi zich opmaakten voor de eerste zomertijdtocht van 2012, kwam Bertoli vlak voor de start z'n mankement tonen. Hij bleek niet de enige die z'n ros links liet staan deze avond. Op het eerder genoemde tweetal na, liet iedereen verstek gaan. Toch werden er nog bijna 50 kilometer weggetrapt.

Tjokvol naar de Holterberg

Een peloton van tien 7Bar-renners is zaterdag 24 maart naar de Holterberg getrokken. Een ronde van 115 kilometer bracht ze terug in Wezep.

"Lekker weer, maar ook klotewind! Was weer bekken en schelden op de dijk tussen Deventer en Heerde", blikte Checco - tegenwoordig ook actief in de Formule 1 onder de naam Segio Perez - terug.

Wieler-cd voor in de auto naar het zuiden

De eerste lentedag, wat een weelde

Is dat Theunisse?

Het is niet waar?! Theunisse (Patrick Struik) heeft maandag 19 maart tijdens de eerste avondrit van het nieuwe seizoen zijn comeback gemaakt bij 7Bar. Na meer dan een halfjaar sloot de Wezeper aan in het peloton.

Met gemak reed hij het sprintrondje uit. Na zo'n veertig kilometer mocht hij zich weer renner noemen.

Met gemak rond de Leeuw

Wielerclub 7Bar heeft zaterdag 17 maart met speels gemak 110 kilometer weggetrapt. De vier renners (Bertoli, Poppe, Fausto en Cofi) reden de Nederlandse Primavera zonder noemenswaardigheden uit.

Met twaalf wielen vertrok het peloton om 10 uur richting Vierhouten. Daar maakten Il Bionda en Checco zich los en koersten richting het thuisfront. Het viertal toerde vervolgens door naar Harskamp, waar de befaamde De Vergulde Leeuw werd aangedaan.

Binnen vier uur stonden de rossen weer op stal. 

Okkie doet 'Oh, Hennie!'

Na 45 kilometer in het Rondje Vierhouten gaat het mis. Kramp in de kuit!

Hallo Diepo, mooi hè!?

Zijn stalen ros had hij een halfjaar niet aangeraakt, maar zijn comeback was er zondag 11 maart één om in te lijsten. Diepo (Jacco van Diepen) kreeg veel lof van zijn 7Bar-teamgenoten Bertoli (Bertus van Beek), Pineau (Harry van Beek) en Cofi (Jordy Boschman) tijdens de negentig kilometer Schuren aan De Wieden.

"Zwaar, maar perfect fietsweer. Ik had het slechter kunnen plannen", besefte de beer uit Wezep. Een stralende zon en genoeg wind om er toch een serieuze trainingsrit van te maken. Met de wind op de kop trapte het viertal via Kampen, Ens, Blokzijl, Moespot of all places en Sint Jansklooster langs de Beulaker- en Belterwijde. Om daarna via Zwartsluis, Hasselt en Zwolle naar Wezep te stoempen. Bertoli vatte de dag kort samen: "Dit is koers. Donders!"

Ach, soms zeggen beelden meer dan woorden...

Hallo Fausto, nat hè?

Nee, een gedenkwaardige rit was het niet. Wel een belangrijke voor lichaam en geest. Vier renners sleurden zich zaterdag 10 maart door weer en wind over de Veluwe in een tocht van een kleine zeventig kilometer.

Het spektakel zat 'm vóór en ín de start. Fausto (Gerben Eijlander) maakte na een halfjaar z'n comeback in het peloton. Clubleden wisselden eindelijk z'n lekke achterband, zodat hij weer eens aan kon sluiten. Checco (Erwin Boschman) dacht dat ook te doen. Tot hij, na drie uur z'n stalen ros te hebben gepoetst, in het warmdraaiende peloton een regenbui op de kop kreeg. 7Bar was de startplaats nog niet uit of Checco kneep in de remmen. Fausto rammelde zich wel twee uur lang met Poppe (Gerrit Wolf), Bertoli (Bertus van Beek) en Cofi (Jordy Boschman) door regen en opspattende modder. Dat viel hem zwaar. "Maar ik ben terug!" jubelde de voormalige Robocop bij het passeren van de finish. 

Morgen, zondag 11 maart, wacht de volgende etappe voor de renners van de Wezeper wielerclub.

l'Ugello houdt scheurtje in pols over aan val

Lanser kwakkelt 't voorjaar in